Cewka zapłonowa

Cewka zapłonowa jest elementem układu zapłonowego sinika benzynowego. Do jej zadań należy wytworzenie ładunku elektrycznego i zamiana go na iskrę. Przetwarza prąd o niskim napięciu na prąd o napięciu od 25 do 30 tysięcy woltów.

Budowa cewki zapłonowej

Głównymi elementem cewki zapłonowej jest uzwojenie pierwotne oraz uzwojenie wtórne. Uzwojenie pierwotne wykonane jest z grubszego drutu i posiada mniejszą liczbę zwojów. Przez nią pobierany jest prąd do urządzenia, dzięki temu, że wyposażona jest w styk dodatni. Uzwojenie wtórne wytworzone jest z drutu około od około dziesięciu do dwudziestu razy cieńszego od zastosowanego w uzwojeniu pierwotnym. Posiada też od około stu do dwustu razy więcej zwojów. Jeden z końców uzwojenia wtórnego połączony jest do masy a drugi do styku wysokiego napięcia. Uzwojenie wtórne przekazuje dalej prąd o wysokim napięciu. Obydwa uzwojenia owinięte są wokół jednego żelaznego rdzenia. Zbudowany jest on z odizolowanych od siebie metalowych płytek. Obudowa cewki ma najczęściej kształt walca lub kostki.

Zasada działania cewki zapłonowej

Prąd docierający z akumulatora do cewki zapłonowej powoduje powstanie w cewce zapłonowej pola magnetycznego. Układ zapłonowy zamyka obwód używając przerywacza lub modułu zapłonowego powodując powstanie indukcji. Wywołuje to załamanie się pola magnetycznego i powstanie prądu o napięciu od około 250 do 400 wolt. Prąd o tym napięciu przekazywany jest do uzwojenia wtórnego, gdzie wartość jego napięcia jest zwielokrotniana aż do od około 25 tysięcy do 40 tysięcy V. Następnie obwód jest przerywany. Odbywa się to w taki sposób, że prąd może płynąć tylko przez styk wysokiego napięcia do świecy. Ta w tej sytuacji wytwarza iskrę. Czas iskrzenia jest adekwatny do czasu oddawania energii przez cewkę. W zależności od producenta cewki oraz jej rodzaju, energia przez nią wytwarzana może mieć wartość od 10 do 150 megadżuli.

Stosowanie cewek zapłonowych

We współczesnych silnikach stosuje się więcej niż jedną cewkę zapłonową. Wynika to z wysokiego zapotrzebowania na iskry nowoczesnych silników. Na przykład popularny czterocylindrowy silnik, posiadający pośredni wtrysk paliwa musi mieć zapewnione iskry od 1500 do 13 tysięcy razy w ciągu jednej minuty. Zastosowanie jednej cewki zapłonowej w takim przypadku, prowadziłoby do jej zniszczenia. Z tego powodu stosuje się układy zapłonowe bez przerywacza. Są one sterowane elektronicznie. Stosowane są w nich podwójne cewki, tak zwane dwuiskrowe.